Aleksandra Jakubowska "Najpiekniejsza"

Przyznam szczerze, że Pani Jakubowska niestety nie kojarzy mi się dobrze. Widzę ją przez pryzmat afer, aresztowań i rozpraw - krótko mówiąc, obraz bardzo negatywny. Pewnie dlatego zaciekawiła mnie pozycja wydawnictwa Muza, która wyszła spod pióra byłej posłanki. I stwierdzić muszę, że "Najpiękniejsza" mnie zaskoczyła... pozytywnie.

Historia zaczyna się w momencie, kiedy Agata, córka prezesa banku, budzi się w nieznanej sobie ruderze obok zwłok narkomanki. Nie wie co się stało i nic nie pamięta. W pokoju znajduje jedynie swoje dwuznaczne zdjęcie z dziewczyną, która już nie jest w stanie nic jej wytłumaczyć. Ucieka więc jak najdalej od miejsca przebudzenia i w przebraniu szuka bezpiecznego schronienia. Udziela jej go kelnerka z baru w którym się zatrzymuje - sympatyczna Kasia, opiekunka dwóch sióstr bliźniaczek i matki hipochondryczki. ... Wydarzenia te, stanowią preludium do wielu innych "akcji", w które zamieszana będzie rządna krwi dziennikarka, pan minister, młody prokurator czy też tajemnicza grupa Hydra.

Pani Jakubowska stworzyła ciekawą, wielowątkową powieść, której bohaterkami są przede wszystkim kobiety: Agata - artystka i właścicielka galerii, Kara - policjantka z nieszczęśliwym dzieciństwem, często naginająca prawo aby pomóc cierpiącym, Ewelina - starsza pani radczyni, niezwykle silna, a zarazem czuła kobieta, Kasia - odpowiedzialna i twardo stąpająca po ziemi, chociaż lekko naiwna młódka, Anita - dziennikarka, która potrafi zniszczyć życie każdego, Irena - bezwzględna kobieta, która już dawno zatraciła wszelkie poczucie honoru i Nina - postać z niezłomnymi zasadami. To właśnie te kobiety, nie mężczyźni, nadają ton opowieści. Mimo, że "płeć brzydka" ma pozorną władzę, to panie intrygują, mącą i rozkochują.

Autorka stworzyła fikcję literacką, ale chyba każdy będzie w stanie wydarzenia pojawiające się w książce przyrównać do tych, które miały miejsce naprawdę. Akcję śledzimy poprzez krótkie scenki, w których po kolei pojawiają się poszczególni bohaterowie, sprawnie połączone i stanowiące jednolitą całość. Książkę czyta się szybko i sprawnie, nie ma momentów nudniejszych, czy też nieciekawych. Z niecierpliwością oczekujemy kolejnych migawek z życia mniej lub bardziej lubianych bohaterów.

Polecam "Najpiękniejszą", dobrą historię z wątkiem kryminalnym, w wielu miejscach przedstawiającą lekko satyryczny obraz władzy, show biznesu i mediów.