Patrick Gale "Dom w Kornwalii"

Dom w Kornwalii Dom w Kornwalii to opowieść o rodzinie, trudnej miłości oraz zakazanych namiętnościach. Frances i John spędzają lato w Kornwalii, oczarowani surowym pięknem krajobrazu. Spokój nadmorskiej scenerii jest jednak zwodniczy. Na jaw wychodzą bolesne tajemnice. Dom na wydmie staje się sceną rodzinnego dramatu. Po latach Frances i John powrócą w to miejsce wraz z synem. Również tym razem gwałtowne emocje dojdą do głosu...

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia




Sięgnęłam po powieść Patrcka Gale, ponieważ zakochałam się od pierwszego wejrzenia w okładce. Samo wnętrze książki okazało się równie interesujące jak zewnętrzna powłoka.

Książka podzielona jest na rozdziały "Niebieski dom" i "Oddany morzu", które przeplatają się ze sobą, łącząc wątki z przeszłości z teraźniejszością.
W Niebieskim domu poznajemy Willa, który spędza z rodzicami Frances i Johnem wakacje w słonecznej Kornwalii. Will to zdeklarowany homoseksualista, który żyje w ukrytym związku ze swoim szwagrem Sandym.
W rozdziałach "Oddany morzu" spotykamy te same postacie ponad 30 lat wcześniej, także w Kornwalii.
Dom zarówno w przeszłości jak i teraźniejszości jest światkiem wielkich uczuć, namiętności, wzburzenia, zagubienia bohaterów.

Ta książka mnie pochłonęła... Pierwsze 40 stron trochę mi się dłużyło i mimo że później Gale prowadzi czytelnika, odkrywając stopniowo karty w sposób senny, i powiedziałabym leniwy, powieść niesamowicie wciąga i powoduje, że czekamy i czekamy i za cierpliwość dostajemy wszystko co najlepsze.

Podobała mi się swoboda z jaką autor pisze o homoseksualistach. Dzięki postaci Willa (Julianna) widzimy jak orientacja w chłopcu się kształtuje, jak już w wieku 8 lat, ma świadomość, że mężczyźni wzbudzają w nim uczucia. Gale opisuje związek Willa i Sandiego z dużym realizmem, ale nie przekracza granicy kiczu i sensacji. Na pewno wiarygodności temu wątkowi dodaje fakt, że Patrick Gale jest homoseksualistą i od lat żyje ze swoim partnerem Aidanem Hicksem, któremu powieść tę dedykuje.

Gale odsłania w książce mechanizmy ludzkiego postępowania. Pokazuje jak ciężko czasami podjąć decyzję i jak łatwo zabrnąć w ślepy zaułek. Niewiele trzeba aby chwilą zapomnienia niszczyć ludzi których się kocha i szanuje.

Dowiadujemy się też trochę o chorobie Alzheimera... Frances cierpi na początkowe stadium i wraz z kolejnymi stronami powieści obserwujemy jak stopniowo jej stan się pogarsza, jak miewa gorsze dni, aż w końcu zapomina...

Książka bardzo mi się podobała (tylko pamiętajcie, że to moja opinia, Wasza może być inna;))

Polecam Wam bardzo, bardzo, bardzo... Ja z pewnością sięgnę po "Notatki z wystawy" , wcześniejszą powieść autora ;)