Jasmin Darznik to Iranka wychowana w Ameryce, zrodzona z ojca Niemca i matki Iranki. Dorastała z dala od kultury w jakiej przyszło żyć pokoleniom kobiet w jej rodzinie i stałą się typową amerykańską dziewczyną. W losy swojej matki zagłębia się w momencie, kiedy podczas porządków odnajduje zdjęcie na którym jej rodzicielka w wieku kilkunastu lat, w welonie i z mężczyzną, który nie jest ojcem Jasmin, spogląda w obiektyw aparatu. Mimo początkowej niechęci Lily postanawia nagrać swoją opowieść i wysłać córce. Jej losy pokazują jak wygląda życie kobiet w muzułmańskim kraju i z jakimi trudami przychodzi im się mierzyć..
"Irańska córka" to historia trzech pokoleń kobiet, którym przyszło żyć w świecie zdominowanym przez mężczyzn i ich potrzeby. Opowieść zaczyna się w momencie, kiedy Pargol, prababka Jasmin, rodzi swoje dziewiąte dziecko - Kobrę. Dużo uwagi autorka poświęca swojej babce, która jako dziewczynka została oddana przez brata (spłacającego w ten sposób karciane długi) na żonę Sohrabowi. Historia związku tych dwojga pełna jest cierpienia i przetykana wieloma rozstaniami. Jednak Kobra, mimo że nigdy nie doceniona przez męża, w pewien sposób znalazła swoją życiową drogę.
Jej córka Lily, czyli matka autorki, doznała chyba najwięcej cierpień ze strony mężczyzny. Wydana za mąż została w wieku lat trzynastu, za niewątpliwie chorego psychicznie Kazama. Bicie stało się codziennością Lily. Ciąża nie uwolniła jej od razów męża, a nawet później niemowlę przy piersi nie uspokoiło zapędów mężczyzny. Pewna, że któryś z ciosów w końcu ją zabije, postanawia odejść, co jest decyzją trudną i jednocześnie bardzo odważną. Według prawa, córka musi zostać przy ojcu, dlatego dziewczyna zmuszona jest rozstać się z własnym dzieckiem. Dalsza część książki pokazuje, że determinacja i ciężka praca, pozwalają osiągnąć wiele, nawet jeśli środowisko w jakim żyjemy nie do końca nas wspiera, a wręcz rzuca kłody pod nogi.
Jasmin Darznik poprzez opowieść matki przedstawia życie irańskich kobiet, które mimo iż ich sytuacja często wydaje się być wręcz dramatyczna nie poddają się i nie użalają nad sobą. Każde kolejne pokolenie to historie silnych kobiet, które znajdują swoje sposoby na przetrwanie w nieprzychylnym im świecie. Mimo iż często ich życie to pasmo rozczarowań pozbawionych przyziemnych przyjemności, warto poznać ich hart ducha, którego my, ludzie wychowani w zupełnie innej kulturze, często jesteśmy zupełnie pozbawieni.
"Irańska córka" to historia pisana przez życie. Do bólu prawdziwa i wywołująca mnogość emocji w czytelniku. Amerykańska Iranka oddaje głos matce, która swoją opowieścią przybliża córce zwyczaje i zasady jakimi rządzi się świat z którego zmuszona była emigrować. A ta z kolei prezentuje je nam, czytelnikom. "Irańska córka" to z pewnością lektura, której warto poświęcić uwagę!
Ja na razie robię sobie przerwę od tego typu lektur, bo po prostu się nimi zmęczyłam, ale za jakiś czas na pewno po lekturę sięgnę ;)
OdpowiedzUsuńKiedyś oglądałam film o podobnej tematyce, był interesujący, ale do czytania tego typu lektur jakoś nie mogę się skusić.
OdpowiedzUsuńJeśli warto, to trzeba się będzie za nią rozejrzeć :)
OdpowiedzUsuńZaintrygowała mnie Twoja recenzja.Na rynku wydawniczym jest sporo książek poruszających podobna tematykę,więc czasami naprawdę trudno zdecydować się na coś konkretnego. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńprzeczytałabym z chęcią!
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
Lubię takie książki! Muszę przeczytać:)
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńChętnie sięgnę, co jakiś czas lubię poczytać o innych kulturach, szkoda tylko, że gdy poruszana jest rola kobiety, to najczęściej lektura jest bardzo przygnębiająca.
OdpowiedzUsuńŚwietna książka!
OdpowiedzUsuń