Joanna Żebrowska "Shit! Rok w brukowcu"

Często zastanawiam się, patrząc na krzyczące do mnie, z gazet wyeksponowanych w kiosku, nieprawdopodobne historie, skąd biorą się ludzie gotowi dzielić się aż tak „ciekawymi” opowieściami, typu „moja matka nie jest moją matką, a ojcem”. Jeszcze bardziej zastanawia mnie, dlaczego ludzie kupują i czytają gazety, które potrafią na jednej stronie zestawić ludzką tragedię z rozebraną pogodynką! Pojąc tego nie potrafię, dlatego z wielką ciekawością zabrałam się za lekturę książki Joanny Żebrowskiej, która opisuje kulisy pracy w brukowcu.

Główna bohaterka Edyta Pióro, to ambitna absolwentka studiów dziennikarskich, której marzy się praca reporterki dla jakiegoś renomowanego dziennika. Niestety, życie nie układa się po jej myśli, a finanse zmuszają do podjęcia pracy w redakcji „Hitu”, czyli popularnego brukowca. Szybko przekonuje się, że praca mało wspólnego ma z ambitnym dziennikarstwem, a etyka i sumienie muszą zostać odsunięte na boczny tor.

Praca Edyty polega głównie na preparowaniu co ciekawszych tematów typu: „Psa uśmiercają trujące buty”, „Pies osiwiał po stracie właściciela” itp.. Psy i koty staną się jej chlebem powszednim, ponieważ szef zarządza, że dziennikarka obejmie właśnie działkę zwierzęcą. Codzienność w "Hicie" to głównie wymyślanie coraz to mniej prawdopodobnych historii, które swoją sensacyjnością będą w stanie wzbudzić zainteresowanie czytelnika.

Śledzimy również wątek osobisty Edyty i jej relacje z chłopakiem. Niestety w moim odczuciu ta część książki jest irytująca. Stosunek kobiety do Rafała, który do niej nie pasuje i który widzi to, czego ta uparcie zobaczyć nie chce, jest po prostu denerwujący.

„Shit! Rok w brukowcu” to świetna satyra na świat brukowców, które żywią się ludzką naiwnością i nieświadomością. Autorka pokazała mechanizmy według których funkcjonują tego typu „gazety”, sposoby pozyskiwania czytelników, które najczęściej nie opierają się na prawdzie, ale wyobraźni i kreatywności pismaków zorientowanych na tanią sensację. Joanna Żebrowska świetnie ukazała też, jak wielki wpływ spreparowana historia może mieć na życie niewinnych ludzi.

"Shit!..." to zabawna, ale też często gorzka opowieść o pracy w gazecie, która robi ludziom "wodę z mózgu" i zbija na tym kokosy. Warto poznać kulisy, które być może u osób które jeszcze niechęci do brukowców nie czują, wzbudzą odrazę i spowodują zaprzestanie nabijania sakwy właścicielom pseudo-dzienników.

Polecam!